II Niedziela Wielkiego Postu Rok A
16 marca 2014 Category: Aktualności,Pan rzekł do Abrahama: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12,1).
Dwa pierwsze czytania na dzisiejszą niedzielę moglibyśmy zatytułować: powołanie wierzących. W Starym Testamencie czytamy historię powołania Abrahama, przodka narodu wybranego i ojca wszystkich wierzących. Pan rzekł do Abrahama: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12,1). Cudowna i tajemnicza wiara tego człowieka, który wierzy w jednego prawdziwego Boga do tego stopnia, że opuszcza wszystko – ziemię i rodzinę – aby iść za głosem Tego, który go wzywa ku nieznanemu przeznaczeniu.
W drugim czytaniu św. Paweł mówi o powołaniu chrześcijanina, który widzi korzeń swego w powołaniu Abrahama, lecz wie, że został oświecony i podniesiony przez łaskę Chrystusa. Bóg nas wybawił i wezwał świętym wezwaniem, nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie (2 Tm 1,9). Chrześcijanin został powołany do pójścia za Chrystusem przez łaskę wynikającą z tajemnicy paschalnej Jego śmierci i zmartwychwstania. Chrześcijanin widzi dzień Chrystusa z bliska, żyjąc w czasie już uświęconym przez przyjście Zbawiciela.
Czas Wielkiego Postu zaprasza nas do wewnętrznej przemiany. Nasz wysiłek, dobre postanowienia czy pokuta – same w sobie nie mają mocy nas przemieniać. Nasze serca przemienia obecność Jezusa – bycie blisko Niego, tak jak w Ewangelii ukazali to Piotr, Jan i Jakub. Warto mieć odwagę zatrzymać się w tym tygodniu i pozwolić poprowadzić się Jezusowi na górę własnego serca, własnej duszy, na górę sanktuarium sumienia, w świat ciszy i milczenia, aby usłyszeć, jak Jezus modli się w moim sercu, jak rozbłyska pięknem chwały Jego oblicze w mojej duszy. Bo właśnie odkrycie obecności Boga żyjącego we mnie jest źródłem mojej przemiany!
Dominika
