III Niedziela Adwentu, czyli zwana „Gaudete” to swego rodzaju obwieszczenie bliskości Zbawiciela, co stanowi jednocześnie zaproszenie do radości. W dzisiejszej liturgii słowa Prorok Izajasz niesie nam pocieszenie, mówiąc o bliskim już usprawiedliwieniu i podźwignięciu nas z upadku grzechu. Zostajemy posłani na cały świat by nieść radość. Jednak, co w dzisiejszych czasach możemy określić tym mianem? Czy dla nas jest to dobra praca, ogromna ilość pieniędzy i przyjemności dnia codziennego? W takim razie czy nie mylimy Radości posłanej od Boga z przyjemnościami, jakich doznajemy na ziemi? Dzisiejsza Niedziela powinna nam dać do myślenia, czy potrafimy tak samo jak Maryja uwielbić Boga. Czy moje „Magnificat” wypowiadane jest z miłością i ufnością?
Święty Paweł Apostoł w liście do Tesaloniczan chce nas uświadomić, że w naszym życiu nic nie dzieje się bez przyczyny. Pan zaplanował dla nas drogę, którą powinniśmy kroczyć. Czasami jest ona trudna, jednak my winniśmy uwierzyć, że czasami stawia on na naszej drodze przeciwieństwa, bo nas bardzo miłuje. A wszystko, co robi jest po to by nas umacniać w naszej sile. Jednakże w naszym życiu pojawiają się momenty, kiedy jesteśmy daleko od Boga. Przed tym czasem przestrzega nas Św. Paweł. Nie wiemy, kiedy nastąpi Paruzja, musimy zawsze być gotowi na przyjście Chrystusa. Ewangelia mówi nam również o posłannictwie. Jan – człowiek posłany przez Boga na ziemię, aby przygotowywać Mu drogę, miał świadczyć o Światłości. Każdego dnia możemy stawać się jak Święty Jan. Wokół nas jest wielu, którzy nie znają bądź odsunęli się od Boga. My swoim świadectwem, trwaniem w Chrystusie możemy dawać innym szansę na to, by byli gotowi na przyjście Chrystusa. Pan jest blisko! Pan jest pośród nas, musimy Go tylko dostrzec!
Błogosławionego czasu!
Ewelina
